Pierwszy dzień w przedszkolu to nowy etap, nie tylko w życiu dziecka, ale także rodziców.
Rodzice przeżywają ogromny lęk i zadają sobie mnóstwo pytań, czy dziecko sobie poradzi w przedszkolu? Czy zje samodzielnie posiłek? Czy będzie potrafiło się ubrać? Czy znajdzie kolegów, koleżanki?
I wiele innych pytań.
Rodzice muszą być przygotowani na to, że pierwsze dni w przedszkolu nie należą do najłatwiejszych. Często zdarza się, że dzieci, które w domu są pogodne, towarzyskie, wesołe i bardzo otwarte na nowych ludzi, w przedszkolu stają się wycofane i wykazują niechęć do nowego miejsca.
Co zrobić, aby dziecko polubiło przedszkole, nowe panie i swoich kolegów? Jak przygotować dziecko na ten pierwszy krok?
Aby dziecko spokojnie przeszło przez etap adaptacji do przedszkola, musi być na to gotowe emocjonalnie, o czym świadczyć może zdolność do nawiązywania kontaktów społecznych oraz umiejętność samodzielnego załatwiania potrzeb.
Zachęcajmy dziecko do częstych kontaktów z rówieśnikami, wspólnych zabaw, dzielenia się zabawkami. Pozwólmy dziecko pozostać na dłuższą chwilę pod opieką babci, cioci lub koleżanki, aby nauczyło się, że nic złego się nie dzieje, kiedy mamy nie ma obok. Pokażmy maluchowi, że nawet, jak nas chwilę nie ma, to zawsze po dziecko wrócimy.
Większość trzyletnich maluchów jest już gotowa - tak fizycznie, jak
i psychicznie - by pójść do przedszkola. Rozpoczyna się dla nich nowy
i jakże wyjątkowy czas. Nauczycielki – wychowawczynie i opiekunki będą dbały o ich wszechstronny rozwój, będą wspierały w adaptacji do nowych warunków, będą pomagały w poznawaniu nowego otoczenia, będą też służyły radą i pomocą w każdym podejmowanym działaniu. Dzieci będą też miały okazję nauczyć się żyć w grupie oraz przestrzegać ustalonych zasad.
Rozmawiajmy z dziećmi, przedstawiajmy przedszkole jako miejsce radosne, spokojne, pełne ciekawych zdarzeń, zabaw i spotkań z rówieśnikami.
Starajmy się nie ukazywać swojego zdenerwowania tą nową sytuacją. Przekraczajmy progi przedszkola z uśmiechem na twarzy. Na chwilę przed rozstaniem, zapewnijmy swoje dziecko, że przyjdziemy je odebrać po zakończonej zabawie. Dla dziecka bardzo ważne jest, aby odebrać dziecko zgodnie z obietnicą. Starajmy się na początku pilnować tych godzin odbioru, aby maluchowi nie dokładać dodatkowego lęku. Jeśli wystąpi kryzys, płacz, niechęć dziecka do przedszkola, rozmawiajmy z nim spokojnie, bez stresu, tłumaczmy, że w przedszkolu jest fajnie, nie podejmujmy po jednym dniu decyzji o wypisaniu dziecka z placówki. Jeśli jesteśmy pewni swojej decyzji, znamy swoje dziecko i wiemy, że to chwilowy kryzys, to może warto na pewien czas umówić się z dzieckiem, że będziemy je odbierać wcześniej.
Płacz jest normalną reakcją na zmianę i rozstanie. Często dziecko płacze przy samym rozstaniu, testując naszą wytrzymałość, jednak gdy znajdzie się na sali, wśród innych dzieci i zobaczy tyle ciekawych zabawek, płacz szybko mija.
Nie miejmy więc wyrzutów sumienia, że dziecku dzieje się krzywda. Obawy są niepotrzebne. Tak jak my, dorośli, odnajdujemy się w pracy i własnym środowisku, tak dzieci z czasem odnajdują się w przedszkolu, wśród innych swoich kolegów i koleżanek.
Drodzy rodzice !
- zarażajcie dziecko optymizmem,
- nie miejcie wyrzutów sumienia, że dziecko zostaje w przedszkolu,
- pamiętajcie, że płacz jest normalną reakcją na zmianę i rozstanie,
- nie poddawajcie się po kilku pierwszych, „płaczliwych” dniach,
- zaufajcie wychowawcom przedszkolnym, którzy są specjalistami w swoim fachu,
- skupcie się na korzyściach, które dzięki przedszkolu zyska Twoje dziecko.
„W każdym dziecku jest kopalnia diamentów,
należy je tylko odszukać i starannie oszlifować”
