"Muchomorek"
Muchomorek mały stoi sobie sam,
bardzo zasmucony, zmartwień mnóstwo ma.
Mówi, że jest brzydki, dużo kropek ma,
i że go nie zechce żółta kurka ta.

Muchomorku, muchomorku,
nie martw wcale się.
My ciebie lubimy,
kurka pewnie też.

Czerwony kapelusz w białe kropki ma,
na swej nodze stoi, grzecznie prosi tak.
Kurko moja miła, zechciej dzisiaj mnie,
Jestem grzyb trujący, lecz tańcować chcę.

Muchomorku, muchomorku