 |
|
|
|
Jak przygotować dziecko do przedszkola?
|
|
|
|
JAK PRZYGOTOWAĆ DZIECKO DO PRZEDSZKOLA
Czynniki wpływające na adaptację dziecka:
- indywidualne cechy układu nerwowego
- ogólny poziom rozwoju
- czynności samoobsługowe
- aktualny poziom rozwoju poznawczego, sposób rozumienia pojęć , czasu i przestrzeni
- brak orientacji w zakresie rytmu i organizacji dnia
- rozwój mowy
- emocje
- rozwój emocjonalno-społeczny
- środowisko rodzinne
- środowisko przedszkolne
Objawy wskazujące na trudności adaptacyjne:
- negatywny emocjonalny stosunek do przedszkola
- płacz podczas rozstania
- podejmowanie prób ucieczek
- obniżony nastrój
- wykazywanie skłonności lękowych
- unikanie kontaktów z rówieśnikami, a utrzymywanie z jedną wybraną osobą (najczęściej nauczyciel)
- zachowanie agresywne, nieposłuszeństwo
- regres zdobytych wcześniej umiejętności
- małe zainteresowanie zajęciami, zabawkami
- zaburzenia snu, brak apetytu
Rodzicu, co pomoże Twojemu dziecku w adaptacji przedszkolnej?
- racjonalne podjęcie decyzji i posłaniu dziecka do przedszkola
- pozytywne myślenie o placówce (zaufanie do personelu), okazywanie spokoju
- wcześniejsze poznanie placówki przez dziecko (dni adaptacyjne)
- wcześniejsze dostarczenie dziecku doświadczeń przebywania z innymi dorosłymi (członkowie rodziny, znajomi)
- umożliwienie kontaktów z innymi dziećmi (nabywanie umiejętności bawienia się, gdy obok jest drugie dziecko-bez odpychania lub atakowania go)
- usamodzielnienie dziecka w zakresie samoobsługi (korzystanie z toalety, jedzenie, ubieranie się, umiejętność poproszenia o coś, zapytania)
- stopniowe przyzwyczajanie dziecka do placówki (krótki czas pobytu)
- okazywanie spokoju, poczucia bezpieczeństwa podczas rozstania, serdeczne, ale krótkie pożegnanie, stały rytuał (np. buziak, piątka i wejście do sali), wchodzenie na własnych nogach, a nie wnoszenie na rękach
- uśmiech, pewny głos, pozytywne komunikaty (np. Na pewno będziesz się dobrze bawił/a!)
- dotrzymywanie obietnic dotyczących czasu odbierania dziecka z przedszkola (informowanie kto i kiedy przyjdzie po dziecko, np. tata po obiedzie)
- ujednolicenie rytmu życia w przedszkolu i w domu, respektowanie stałych punktów dnia
- akceptacja trudnych emocji dziecka związanych z procesem adaptacji, cierpliwość i życzliwość
- czas na bycie z dzieckiem po odebraniu go z przedszkola, czułość, wrażliwość, ciepłe słowa
Co może przeszkadzać w adaptacji?
- niepewność decyzji o posłaniu dziecka do przedszkola
- lęk o dziecko i brak zaufania do personelu, wyrzuty sumienia, niepokój, poczucie zagrożenia
- brak doświadczeń społecznych malucha w kontaktach z innymi dorosłymi i dziećmi
- nadopiekuńczość skutkująca niesamodzielnością i bezradnością dziecka
- brak stałego rytmu życia dziecka
- wielogodzinny pobyt w przedszkolu w pierwszym okresie uczęszczania
- długie pożegnanie, stanie w drzwiach, obserwowanie dziecka przez okno
- słowa współczucia, przeprosiny, pocieszanie, np. przykro mi, przepraszam, że muszę Cię zostawić, nie bój się (strach i żal w głosie rodzica sugerują, że jest się czego bać)
- niedotrzymywanie umów dotyczących czasu odbierania dziecka z przedszkola, np. zostaniesz tu tylko chwilkę, idę tylko do samochodu i zaraz po Ciebie wracam (dziecko poczuje się oszukiwanie i zdezorientowane)
- pośpiech, zdenerwowanie, spóźnianie się, brak czasu dla dziecka, brak zrozumienia dla trudnych zachowań (obrażanie się na dziecko, odrzucenie), straszenie (np. jak nie wejdziesz, zabieram misia)
- wnoszenie dziecka na rękach i konieczność wyrwania go z rąk rodzica
Co pomoże rozwinąć samodzielność u dzieci?
- wdrażanie dziecka do samoobsługi (samodzielne jedzenie łyżką, mycie rąk, załatwianie potrzeb fizjologicznych, zdejmowanie i ubieranie podstawowych części garderoby)
- dobieranie garderoby, którą łatwo się zakłada i zdejmuje (spodenki z gumką, luźne bluzy zakładane przez głowę, kapcie na rzepy lub zamek)
- wdrażanie dziecka do utrzymywania w ładzie i porządku garderoby
- zachęcanie do samodzielnego jedzenia (używania łyżki, widelca, picia z kubka)
- odzwyczajanie dziecka od pampersa, smoczka i butelki
- motywowanie do samodzielności, stosowanie pochwał, np. Posprzątałeś sam zabawki, jak prawdziwy przedszkolak.
- zachęcanie do odkładania zabawek na wyznaczone miejsce
- organizowanie dziecku zabaw ruchowych, np. bieganie, chodzenie po schodach, wspinanie się
- dostarczanie dziecku materiałów plastycznych, z którymi zetknie się w przedszkolu, np. kredki, farby, plastelina, bibuła
- informowanie dziecka, że czas w przedszkolu będzie spędzało z innymi dziećmi, bez rodziców
- zachęcanie do wykonywania prostych prac domowych
- zachęcanie do samodzielnego rozwiązywania problemów (staramy się nie interweniować od razu, gdy zdarzy się kłótnia z kolegą, można natomiast doradzić dziecku, zasugerować rozwiązanie)
Źródło opracowała psycholog mgr Paulina Wilk na podstawie: "Jak być dobrym rodzicem: - Justyna Korzeniewska, "Psycholog rozwoju człowieka" - Anna Brzezińska, Karolina Appelt, Beata Ziółkowska, "Psychologia rozwoju człowieka" - Janusz Trempała, "Dziecko od 3 roku do 6 lat" - Anne Bacus, "Rozwój dziecka 3-6 lat" - Thomas B.Brazelton, Joshua D. Sparrow
|
|
|
 |